Ustoz — otangday ulug‘, ustoz qadami qutlug‘,
Ustozning har kalomi ilmu hikmatga to‘lug‘,
Ustozning dili ravshan, ustoz makoni yorug‘,
Unib chiqar, albatta, ustoz tashlagan urug‘,
Ustoz qadami qutlug‘, ustoz — otangday ulug‘.

Qani endi qaytsam edi maktab davriga 
Har kun uzib berar edim gul uning qo'liga 
Maktab davrida sevmoq na qadar go'zal 
Qizlarni labidan tomar bol oqar asal

Bugun maktab ostonasin hatlab
so'nggi bor
To'qqiz yillik bolalikka yasaysiz
yakun.
Endi xayot darsxonangiz bo'lar
maktabda,
Chalinadi eng oxirgi
qo'ng'iroq bu kun.

MAKTABIM BAG'RINGDA O'YNAB
YURGANDIM,
ILK SEVGI HAYOLIN O'ZINGDA
SURDIM.
KATTA BO'LISHGA HAM QACHON
ULGURDIM,
BU SAVOL JAVOBIN TOPIB BER
MAKTAB.

Maktab dargohini tark etib ketish,
Men uchun azobdir bu axir azob.
Yuragimni ezar og'ir bir qiynoq,
Chunki chalinmoqda
so'ngi qo'ng'iroq.

Ko'zimdan qalqiydi
quvonch yoshlarim,
Maktab dargohini tark
etar bu kun.
Yangi hayotga ham
qo'yishar qadam,
Chunki chalinmoqda
so'ngi qo'ng'iroq.

Dillarni titratib so'ngi
qo'ng'roq,
Maktab dargohidan
qiladi yiroq.
Ustozlarim ko'zidan
tirqiraydi yosh,
Chunki chalinmoqda
so'ngi qo'ng'iroq

Tóxtab qolsin soat millari,
Chalinmasin sónggi qòng'iroq.
Ortda qolar shóxlik yillari,
Chalinmagin sònggi qóng'iroq.

Naxot boshqa,boshqa yólimiz,
Xomush tortib yig'lar dilimiz.
Ketar chog'i ortda kózimiz,
Chalinmagin sónggi qóng'iroq.

Sog'inch alanga oldi,
Yurakka ótlar soldi.
Tanamning ôzi qoldi,
Bilmading!

Borim senga degandim,
Jonim senga degandim.
Bôlgin yorim degandim,
Bilmading!

Xayolda yuzlaring suratin chizdim,
Ishqning bog'larini sen bilan kezdim.
Ôshanda muxabbat neligin bildim,
Men seni yôqotgim kelmas hech qachon.

Kôzlaring kôzimga tushganda nogox,
Sen meni bir sirdan etarding ogox.
Sensiz yasholmayman sôzimga ishon,
Men seni yôqotgim kelmas hech qachon.